यु कुं नामका बुढाद्बारा पहाड सार्ने कथा

यु कुंद्बारा पहाड सार्ने कथा एक सत्य कथा होइन तर चीनका घर-घरमा यो कथा अझसम्म पनि प्रचलित छ। यस कथा [ ले ज ] भन्ने किताबमा छापिएको थियो। यो किताब ईसा पूर्व पाँचौ शताव्दीताका ले यु खौ नामका एकजना दार्शनिकले लेखेको एक किताब हो।

कथामा बयान गरिए अनुसार, नब्बे वर्ष नपुगेका यु कुं नामका एकजना बृद्ध थिए। थाइ हांग वांग वु नामका दुइवटा पहाड बुढाको घरका सामु अवस्थित थिए। मानिसहरुलाई आउन-जानका लागि ती दुइवटा पहाडले निकै असुविधा गराएका थिए।

एक दिनको कुरो थियोः यु कुंगले परीवारका सबै सदस्यलाई बोलाएर "ती दुइवटा पहाडले हाम्रो घरको दैलो सामु बाटो छेकिदिएकाले अन्यत्र जाँदा हामीले लामो बाटो पनि हिंड्नुपर्छ भन्दै परीवारका सबै सदस्यहरु मिलेर ती दुइवटा पहाडलाई अन्यत्रै सारौं, कसो"भनेर सोधे।

"तपाईंले ठीक भन्नुभयो, भोलिदेखि हामी यो काम शुरु गरौ‍ " यु कुंगका छोरा र नातिहरुले यु कुंगको कुरा सुनेर भने। ती दुइवटा ठूला पहाड अन्यत्र सार्न निकै गाह्रो भएकोमा विरोध गर्दै यु कुंगकी पत्नीले भनिन: [हामी यहाँ धेरै वर्ष बसिसकेका छौं र यहीं नै किन बस्न सक्दैनौं? यति ठूला दुइवटा पहाडलाई कसरी सार्ने? पटक-पटक गरी थोरै-थोरै लिएर सार्ने हो भने यति धेरै ढुंगा र माटो कहाँ राख्ने?]

यु कुंगकी पत्नीको कुरा सुनेर उनिहरु बीच बहस चल्नथाल्यो। साँच्चै, यो एउटा ठूलो समस्या हो। पहाड फोडेर निस्केको ढुंगा र माटो समुद्रमा ओसार्ने कुरामा उनीहरु बीच एकमत भयो।

भोलिपल्ट यु कुंगले परीवारका सबै सदस्यलाई लिएर पहाड सार्न थाले। उनकी छिमेकी एउटी विधवा थिइन। विधवाको एकजना छोरो पनि थियो। सात-आठ वर्ष मात्र पुगेको त्यस केटाले पहाड सार्ने कुरा सुनेपछि खुशी भएर त्यसमा सहभागी भयो। यु कुंगको परीवारमा कोदालो र डालो मात्र थियो र पहाड र समुद्र बीचको दूरी निकै बढी भएका कारण एकजना मानिसले एक दिनमा एक-दुइ चोटि मात्र ओहोर-दोहोर गर्नसक्ने भएकाले एक महिना बितिसक्दा पनि त्यो पहाड जस्त्राकोतत्रै देखिन्थ्यो।

त्यति बेला ट सौ नामका एकजना बुढा थिए। चिनियाँ भाषामा टको अर्थ बुद्धि र सौको अर्थ बुढा हो। ती बुढा निकै चलाख थिए र यु कुंगको परीवारका सबै सदस्यहरुले पहाड सार्नलागेको देखेर यो हाँसो उठ्दो कुरा भएको उनले ठाने। एक दिनको कुरा थियो, ती बुढाले यु कुंगलाई भनेः तपाईं यति बुढो भैसक्नुभयो, तपाईंलाई हिं‌-डडुल गर्न पनि कठीन छ, यति ठूला दुइवटा पहाड कसरी सार्न सक्नुहुन्छ?

यु कुंगले भनेः [तपाईंको नाम ट सौ, तर मेरो विचारमा वालकको तुलनामा तपाईंको बुद्धि त्यति विकसित भैसकेको छैन। हुन त म मृत्युको संघारमा पुग्नथालिसकेको छु। म मरेपछि छोराहरु छन, छोरा मरेपछि नातिहरु छन। यसो गरेर नाति-पनाति गरी पुस्तौं-पुस्तासम्म पहाड सार्दै गरेमा पहाडका ढुंगा र माटो पनि घट्दैजानेछ। दिन, महिना र वर्ष गरेर पहाड सार्दैजाँदा यस पहाडलाई किन सार्न सकिन्न?] आफैलाई बुद्धिमान् ठानेको ट सौले यु कुंको कुरा सुनेर केही पनि बोल्न सकेन।

यु कुंगले आफ्नो परीवारका सबै सदस्यहरुलाई लिएर गर्मी याममा होस् वा जाडो याम हरेक दिन विहान सबेरैदेखि साँझ सूर्य अस्ताउँदासम्म पहाड सार्ने काम गरे। उनीहरुको काम देखेर ईश्वर पनि प्रभावित भए। ईश्वरले ती दुइवटा पहाड अन्यत्र सार्न दुइजना देवतालाई मर्त्य लोकमा पठाए।

यो यु कुंगले पहाड सार्ने कथा आजसम्म पनि चीनमा चलिरहेको छ। यस कथाले जतिसुकै कठिन काम भए पनि दृढ संकल्पका साथ काम गर्दैगएमा अवश्य सफल भइन्छ भन्ने शिक्षा दिनचाहेको छ।