सामुहिक हित कल्याणकी स्वयमसेविका चान वै चन र बक्सिङ प्रशिक्षक श लिच्याङ

सन् २०२० को अगष्ट ४ तारिख लेबनानको राजधानी बेरूटको बन्दरगाहमा विनाशकारी विस्फोटन भएको थियो। करिब ५ किलोमिटर टाढा अवस्थित एउटा कार्यालयमा ३१ वर्षीय चान वै चनले त्यस भयंकर विस्फोटनको अनुभव गर्नुभएको थियो। उहाँ लेबनानका लागि पैचिङ पिसल्याण्ड सामुहिक हित कल्याण कोषका एकजना स्वयमसेविका हुनुहुन्छ। बेरूट र वरिपरि क्षेत्रका सिरियाली शरणार्थीलाई सहायता गर्नु नै उहाँको प्रमुख काम रहेको छ।

उक्त विनाशकारी विस्फोटनपछि डरको बावजुद चान वै चनले छिटोभन्दा छिटो गरी विभिन्न शरणार्थी शिविर पुगेर शिविरभित्रको वास्तविक अवस्था नियाल्नुभएको थियो। उहाँको सहयोगमा दैनिक जीवनलाई आवश्यक मालसामान र स्वास्थ्य सामानहरू ती शिविरमा पुर्याइएको छ।

बेरूटमा कार्यरत् चान वै चनले विस्तारै त्यहाँका शरणार्थीको जीवनबारे अझ गहन रूपमा जानकारी लिनुभएको छ। त्यहाँको कामबारे चर्चा गर्दै उहाँ खुशीसँग भन्नुहुन्छ:

त्यहाँका मानिसहरूसँग हामी साथी बनेका छौँ। उनीहरूको कथा सुन्नु र उनीहरूको जीवनबारे जानकारी लिनु नै मेरो लागि खुसीको कुरा हो। साथै उनीहरूको विश्वास पनि पाएको छु। यस्तो सीमा पार मित्रता गाँस्न पाएकोमा मलाई गौरव लागेको छ।

सन् २०२१ मा लेबनानको काम सिध्याएर स्वदेश फर्केपछि चान वै चन हाल सामुहिक हित कल्याण गोष्ठीका लागि तयारी गर्दै हुनुहुन्छ। शरणार्थीहरूको कथाबारे चिनियाँ साथीलाई सुनाउने उहाँको इच्छा हो

।

लेबनानको डाँबाडोल परिस्थितिमा बेरूटमा तैनाथ पैचिङ पिसल्याण्ड सामुहिक हित कल्याण कोषको कार्यालयको स्थिति पनि ज्यादै खतराजनक रहेको देखिन्छ। तैपनि त्यहाँ साढे १ वर्षसम्म काम गर्नुभएको चान वै चनले आफ्नो अठोटलाई कहिल्यै पनि त्याग्नुभएको छैन। किनकि सामुहिक हित कल्याण कार्यको माया नै उहाँका लागि सबैभन्दा सशक्त समर्थन हो।